"The hardest thing
to do is to start" - Ptr. Gilmartin Guerrero.
Totoo nga naman, dahil sa ngayon, nahihirapan akong umpisahan
to, madaming pumapasok na ideya sa utak ko. di ko alam kung pabor ba ako sa
Cybercrime Law. Nung una kong narinig ang usap-usapan tungkol dito, ang buong
akala ko ay biro lang ang lahat, kumbaga "tsismis" lang. Nang
napanood ko naman eto sa telebisyon at nakita ko sa internet ang tungkol sa
batas na eto, nasabi kong totoo nga ang tsismis na kumakalat. ang Cybercrime
Law ay napirmahan na ni Pangulong Aquino noong ika-12 ng Setyembre, at patuloy
na nga etong naging batas.ngunit,
subalit, datapawat marami ang umaapila dito. Nakapagdesisyon akong hindi
sumang-ayon sa batas na ito at pumanig sa mga taong ang sigaw ay “NO TO
CYBERCRIME LAW”
Eto ang mga tanong na pumasok sa isipan ko, “Panu kaya yun? Maipapatupad nga ba iyon? Masusunod nga ba talaga yon, dahil sa dumadaming bilang na gumagamit ng internet”
Ayon sa Cybercrime
Prevention Act of 2012 From Wikipedia, the free encyclopedia Cybercrime Prevention Act of 2012
An Act defining cybercrime, providing for
the prevention, investigation, suppression and the imposition of penalties
therefore and for other purposes
Citation
Republic Act No. 10175
Enacted by 15th Congress of the
Philippines
Date signed September 12, 2012
The Cybercrime
Prevention Act of 2012, officially recorded as Republic Act No. 10175, is a law
in the Philippines approved on 12 September 2012. It aims to address legal
issues concerning online interactions and the Internet in the Philippines.
Among the cybercrime offenses included in the bill are cybersquatting,
cybersex, child pornography, identity theft, illegal access to data and libel.
Signed by President
Benigno Aquino III in September, the Cybercrime Prevention Act aims to fight
online pornograph, hacking, identity theft and spamming following local law
enforcement agencies’ complaints over the lack of legal tools to combat cybercrime.(By:
Liau Yun Qing)
If this Law aims to
discipline us well, they cant cause were not the only one who are using the
internet, as well as the foreigners. Not everyone in the internet is a Filipino
citizen that they can punish. It’s useless, we dont need to be scared by the
government, the government need to be scared to us.
The problem is always
on on the imlpementation.
Anu ba ang mangyayari
kung naipatupad na yang batas na yan ? Uunlad ba ang pilipinas? At
nag-isip din sana ang presidente bago nya ito pinirmahan, kasi parang agree
lang sya ng agree sa mga sinasabi ng senators eh. He doesn’t look like he’s
thinking at all L he must think before he decide !!!
According to Cybercrime
law CHAPTER VIII Sec. 27. Appropriations – The amount of Fifty million
pesos (PhP50,000.000.00) shall be appropriated anually for the implementation
of this Act.
Isa lang ang masasabi
ko . Hindi ba napakalaki ng ng gagastusin para lang sa implementation ng Act na
to?
- baha, basura, krimen gaya ng holdapan, patayan at nakawan, dumi ng estero, traffic sa daan, mga batang hindi makapagtapos ng pag-aaral dahil sa kahirapan at kakulangan ng libro, upuan, pati na rin ang pampasweldo sa mga guro. Mga may sakit na pumipila sa mga opisina ng bayan para lang para lang humingi ng konting tulong para lang may pampagamot. Kakulangan sa trabaho, mataas na bilihin, mahal na kuryente.
Eto ang mga problema ng
bansa na dapat iprioritize . sang.ayon ako sa pananaw ng nakararami, na ang
cybercrime law natatapakan ang ating freedom of expression. Try muna kaya
nilang unahin ang mga problemang nabanggit, kaysa naman pagtuunan ng pansin ang
Cybercrime Law.
If the government is
the parent and the Filipino are their children, It’s like giving more attention
to the child who loves to swear than to the child who’s dying of cancer. It’s
pointless.(By: Shane Medina)